เส้นด้ายโพลีเอสเตอร์ป้องกันแสง
เกี่ยวกับเส้นด้ายโพลีเอสเตอร์ป้องกันแสง
เส้นด้ายโพลีเอสเตอร์ป้องกันแสงกำหนดนิยามใหม่ของสิ่งทอที่ใช้งานได้จริงผ่านการบูรณาการที่สม่ำเสมอของ
อนุภาคปิดกั้นแสงระดับนาโนเข้าไปในสายโซ่โมเลกุลโพลีเอสเตอร์ผ่านเทคโนโลยีการปั่นแบบผสมผสาน
โครงสร้าง "โฟโตนิกชิลด์ดิ้งเมทริกซ์" ที่เป็นกรรมสิทธิ์ของมันทำให้เกิดการสะท้อนแสงและการดูดซับหลายครั้งภายในเส้นด้าย
สามารถลดแสงที่มองเห็นได้ ≥90% โดยไม่ต้องเคลือบสารรอง
ตั้งแต่ผ้าม่านกันแสงของโรงแรมไปจนถึงผ้าบังแดดในรถยนต์
การออกแบบระดับโมเลกุลนี้ควบคุมไดนามิกของแสงเชิงพื้นที่
เปลี่ยนทุกเส้นใยให้กลายเป็นสิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็นเพื่อต้านทานการส่องสว่างอันเข้มข้น
ด้วยการสร้างสมดุลระหว่างการยกเว้นแสงกับการระบายอากาศของสิ่งทอ ทำให้เกิดมาตรฐานใหม่สำหรับความสวยงามในการใช้งานในการบังแดด
เส้นด้ายโพลีเอสเตอร์ป้องกันแสงเกิดจากการหลอมรวมของเส้นใยโพลีเอสเตอร์และนาโนเทคโนโลยีไทเทเนียมออกไซด์ ด้วยการหลอมละลาย อนุภาคไทเทเนียมออกไซด์0.3μm จะถูกฝังอย่างถาวรเพื่อสร้าง "กำแพงกั้นแสงระดับโฟตอน": ในช่วง UV ไทเทเนียมออกไซด์จะสลายโฟตอนด้วยวิธีโฟโตคะตะไลซิส ในแสงที่มองเห็น การกระเจิงของอนุภาคจะบล็อกสเปกตรัม 400–1200 นาโนเมตรที่ใช้กันทั่วไปในการเฝ้าระวัง
เส้นด้ายได้รับการปรับเปลี่ยนด้วยสารเชื่อมต่อไซเลน โดยจะรักษาระยะห่างของอนุภาค 0.2–0.5μm ทั้งในสภาวะแห้งและเปียก เพื่อให้มั่นใจถึงประสิทธิภาพการแรเงาที่สม่ำเสมอ ไม่ว่าจะติดอยู่ในฝนที่ตกลงมาหรือในระหว่างการออกกำลังกายที่มีความเข้มข้นสูง จึงเป็นการกำหนดมาตรฐานความเป็นส่วนตัวใหม่สำหรับสิ่งทอที่ใช้งานได้จริง
เกิดจากการหลอมรวมเส้นด้ายโพลีเอสเตอร์และเทคโนโลยีป้องกันแสงระดับนาโน วัสดุที่เป็นนวัตกรรมใหม่นี้ฝังอนุภาคนาโนเซรามิกที่ดูดซับภาพลงในไฟเบอร์เมทริกซ์ผ่านการผสมแบบหลอมเหลว ทำให้เกิด "เครือข่ายป้องกันแสงทุกสภาพอากาศ" เอาชนะข้อจำกัดด้านปริมาณและการซึมผ่านของผ้าเคลือบแบบดั้งเดิม เส้นด้ายยังคงประสิทธิภาพการกำบัง ≥85% ในขณะที่มีน้ำหนัก ≤300g/m² ไม่ว่าจะเป็นการออกแบบห้องมืดระดับโรงภาพยนตร์หรือระบบบังแสงทางสถาปัตยกรรมที่ประหยัดพลังงาน ระบบจะจินตนาการถึงการจัดการแสงแบบใหม่ โดยผสมผสานความแม่นยำทางเทคโนโลยีเข้ากับความสามารถรอบด้านของสิ่งทอเพื่อแก้ปัญหาความท้าทายในการแรเงาที่ซับซ้อนในระดับโมเลกุล
การประยุกต์ใช้ผลิตภัณฑ์
